قرآن در نهج البلاغه (ناصر ابراهیمی)

خداوند قرآن را قرار داد، سیراب کنندهء عطش دانایان و بهار دل‏های مجتهدان و مقصد راه‏های نیکان و دارویی‏ که پس از آن دردی نمی‏ماند و نوری که تاریکی با آن‏ نیست و ریسمانی که جای چنگ زدن آن محکم است و پناهگاهی که دژ بلند آن استوار است و ارجمندی کسی‏ که آن را دوست دارد و صلح و ایمنی کسی که داخل آن‏ گردد و هدایت و رستگاری کسی که پیرو آن باشد و….1
قال علی(علیه السلام):
و الله الله فی القرآن لا یسبقکم بالعمل به غیرکم.2
و خدا را،خدا را(توجه به خدا نمایید)درباره قرآن،مبادا دیگران‏ در عمل به آن از شما پیشی بگیرند.

دیدگاهتان را بنویسید